Grondbewerking en zaaien

Hallo familie en vrienden!!!!

Hier weer een nieuw verhaaltje over de afgelopen twee weken, sommigen weten alles al maar we willen natuurlijk dat iedereen mee geniet van onze belevenissen.

Na heel wat voorbereidingen zijn wij woensdag 20 april rond 04.00 uur vertrokken vanuit Almaty naar het kleine dorpje Zhabagly. Een prachtige reis, maar op niet al te veilige wegen van 650 kilometer. Daar werden we hartelijk verwelkomd door een Nederlands/Kazachs familie die daar een heel leuk gasten verblijf hebben en veel organiseren voor toeristen. Zhabagly ligt tegen het bekende natuurreservaat Aksu, waar veel plantensoorten zijn ontstaan, zoals ook de tulp!! Dat weten de meesten van jullie zeker niet:P! De grote Belarus trekker en de schijveneg waren die avond van te voren al vertrokken op een dieplader en die stonden er al. De schijveneg was al door een shovel eraf gehaald en nu was het wachten op een andere shovel die het aflaadpunt wat dieper ging uitgraven zodat de aanhanger daar in kon rijden en de trekker er zo vanaf kon. Maar ja dat duurde en duurde, totdat er een kraan voorbij kwam rijden, de hadden ze aangehouden en hij wou natuurlijk wel even wat bijverdienen. Binnen een half uurtje stond de Belarus op het vaste en konden we er mee aan de slag. Die dag hebben we veel gespendeerd aan wat onderhoud en het in elkaar zetten van de schijven eg.
De volgende morgen op tijd zijn Daan & Tom vertrokken met de Belarus naar het land. De Belarus had geen frontgewichten en de schijveneg was redelijk zwaar, dus het kon allemaal net. Het eerste stuk ga je van 900 naar 1200 meter en het is behoorlijk steil, zo steil dat de voorbanden van de Belarus niet meer op de grond kwamen. De rem aan één kant in trappen, draaien met dat ding en paar kilometer achteruit de berg op! Eenmaal boven rijd je door de prachtige heuvels met daaromheen de bergen, prachtig! Na wat kleine akkefietjes met de trekker, zoals hydrauliek bijvullen en het breken van de koppeling van de topstap door al die gaten, waren we aangekomen. In eerste instantie dachten we een klein uurtje en we zijn er wel, maar het was 35 kilometer op 1200 meter hoogte en hebben er 5 uur over gedaan op smalle en niet geëgaliseerde weggetjes. We reden zelfs nog door een klein dorpje Jirsu, dat 5 maanden per jaar afgesloten van de bewoonde wereld is door de sneeuw. 15 kilometer achter dat dorpje nog, dus middle of the know where liggen de percelen, er zijn geen gebouwen, die worden mogelijk z.s.m. gebouwd onderaan in Zhabagly. Zo ver…ja zo ver, dit omdat hier in de winter de wegen toegankelijk zijn en minder sneeuw valt. We zijn 5 dagen boven geweest en geslapen in de tent en gewassen in de beek onderaan de berg. Van de 175 hectare is er eerst 80 hectare ingezaaid met luzerne en saffloer, de rest is voorbewerkt en mogelijk word en in oktober tarwe ingezaaid. Schijveneggen hebben wij voornamelijk gedaan en ook snachts, want overdag werd dat ding te warm, ook weer zoiets:P! Het zaaien is gebeurd door twee trekkers met zaaimachines van een lokale boer, dit ging ook op z’n Kazakse manier. Onze baas (Garry) was dagelijks 4 uur zoet om warm eten en diesel op te halen onderaan de berg in een klein stadje. We hebben nog genoeg te brainstormen hoe het volgend jaar allemaal moet als hij er alleen zit. In de omgeving zijn nog veel meer boeren actief, ook zij hebben hun gebouwen in de dorpen onderaan de bergen, zelfs 100 kilometer verder dan hun eigen percelen. De Kazakse boeren zijn druk bezig om met een dikke Kirovet te gaan ploegen en daarna rijden ze met een grote zelf gemaakte betonbalk achter de Kirovets, om het land vlak te maken. Jaja…en ze vonden onze manier van grond bewerking maar niks. Jullie mogen zelf rekenen, één werkgang met de Belarus 17 diesel per uur of twee werkgangen met een Kirovet a 60 liter per aan diesel. Het bewerkte perceel van ons lag er ook nog eens beter bij, gelukkig voor hun kost de diesel hier ook maar € 0,35!
Na 5 dagen werken en bruin geworden, hebben we de boel weer ingepakt en zijn we weer richting Zhabagly gereden. Onderweg nog een canyon bezichtigt, stonden we op een oude brug zonder reling en keken we zo 60 meter naar beneden wat het water stroomde. Dit keer waren we in 2,5 uur weer beneden in het dorp, zonder problemen. We hebben daar nog twee nachten overnacht in het pension. Die twee dagen hebben we gespendeerd aan het schoonmaken van alles en hebben een museum bezocht van het natuurreservaat en zijn nog wat rond gereden. Donderdag waren weer terug in de niet schone lucht van Almaty!!

Voor diegene ze nog niet gezien heeft en niet weet, we hebben weer nieuwe foto’s erop gezet. Één foutje trouwens ze staan in de ongekeerde volgorde. Je moet het album Zhabagly openen en de laatste foto is de eerste, excuses voor het ongemak!!
http://s1126.photobucket.com/home/tomjager/index

Groeten vanuit ons kantoor in Almaty!!